غار پرآو؛ خطرناک‌ترین غار ایران

غار پاراو یکی از خطرناک ترین غارهای ایران در استان کرمانشاه است که در لیست جاذبه های ترسناک و مرموز ایران قرار دارد.

در 12 کیلومتری شمال شرقی کرمانشاه ، کوه پاراوو ، بین دو کوه طاق بستان و بیستون ، غار پاراو را در قلب خود قرار داده است. حدود 48 سال از کشف این خطرناک ترین غار در ایران می گذرد. با معرفی این غار با ما همراه باشید.

آشنایی با غار پرآو

اولین بار بود که در سال 1350 گروهی از غارنوردان انگلیسی به عمق 750 متری این غار رفتند و آن را کشف کردند. یک سال بعد ، طمع به ثبت جهانی منجر شد تا تیمی از غارنوردان انگلیسی برای پیشرفت بیشتر در اعماق غار به غار برگردند. در عمق 751 متری این گروه 16 نفره با حوضچه های گلی 50 متری روبرو شدند که ادامه پیشرفت را غیرممکن کرد ، اگرچه امید زیادی به گسترش غار وجود داشت اما از نظر آنها غار به نقطه پایان سه سال بعد ، یک تیم لهستانی از غار بازدید کرد و تأیید کرد که این واقعاً پایان غار است.

بعداً با شیرجه رفتن به این مخزن مشخص شد که عمق این حوضچه سه متر است و هیچ راهی وجود ندارد. این غار زمانی یکی از بزرگترین غارهای عمودی در جهان بود و به غارهای اورست جهان معروف بود. امروزه با کشف غارهای عمیق دیگر ، به رتبه 220 عمیق ترین غارهای جهان رسیده است.

کوه پراو 3357 متر و غار 3050 متر ارتفاع دارد. غار پراوو با عمق 750 متر دارای 26 حلقه چاه است که عمیق ترین آنها 42 متر است. در این غار آبی در جریان است که از ذوب شدن یخچالهای زیرزمینی غار پاراو سرازیر شده است ، بنابراین بی جهت نیست که نام این غار به Prav به معنی آب تغییر یافته است. وجود این آب و ارتفاع زیاد غار باعث شده که هوای غار به شدت سرد شود و دمایی بین 1 تا 3 درجه سانتیگراد داشته باشد. اگر از علاقه مندان به غارنوردی و ماجراجویی حرفه ای هستید ، برای کشف این پدیده مرموز بهار و تابستان را انتخاب کنید. زیرا در پاییز و زمستان هوای سرد ورود را غیر ممکن می کند.

عبور از مسیرهای این غار بسیار دشوار است ، به جز هوای سرد داخل غار و جاده های سخت آن ، دیوار ناهموار و متخلخل لباس غارنوردان را پاره می کند و این باعث می شود که آب سرد به بدن آنها برسد و مشکلات پیمایش غار بیش از قبل شده است.

پیمایش غار

می توان گفت غارنوردان سخت ترین سفر خود را در غار تجربه می کنند. در ورود به غار نیز این سختی وجود دارد و ورودی غار به حدی است که باید به صورت پای مرغ وارد شود. پس از ورود به غار ، هوای سرد کار را بسیار دشوار می کند. به دلیل وجود یخچال های طبیعی و ارتفاع زیاد این غار ، هیچ دمای بالاتر از 1-3 درجه سانتیگراد در هیچ کجای آن ثبت نشده است و سرمای هوا غارنوردان را آزار می دهد.

در این شرایط ، عبور از سوراخ های باریک غار ، جایی که آب با دمای نزدیک به صفر درجه در آن جریان دارد ، مشکل دیگری است که غارنوردان در پاراوو با آن روبرو هستند. افزایش پستان در قسمت هایی از غار اجباری است و تنگ گلخیز اولین مکان برای افزایش پستان است. معابر و محله های باریک معروف به خرچنگ ، ​​ریزش برخی از قسمت های غار ، دیوارهای خطرناک و چاه های عمیق ، باعث شده است که Parav در جهان به عنوان یک غار سخت و دشوار شناخته شود.

پیمایش غار پرآو در سال‌های اخیر

در سالهای اخیر ، سفر به اعماق اسرارآمیز این غار ادامه دارد. سالانه بین 2 تا 9 سفر به غار Paravo انجام می شود. بسیاری از افراد با استفاده از اصول SRT (اصول صعود به طناب در غارنوردی) به پایان رسیده اند. برخی از آنها یک بار راضی نیستند و کنجکاوی آنها آنها را دوباره به درون غار کشانده است.

گفته می شود که دشواری در پیمایش غار به حدی است که زباله های حاصل از نظرسنجی از سال 1350 در آن دفن شده است و امکان حذف زباله در آن سال ها وجود نداشت تا اینکه سرانجام برخی از غارنوردان توانستند زباله ها را از غار بدون تلفات جانی.

امیدواریم از این مطلب که در زمینه گردشگری نگارش شده بود، لذت برده باشید.