سلاح‌های محبوب دوران باستان

ظهور امپراتوریهای مختلف در طول تاریخ اغلب نتیجه استفاده از سلاحهای جدیدتر و کشنده ، برنامه ریزی استراتژیک ، نبوغ سیاسی و جنگهای بزرگ زمان آنها بوده است.

در برخی موارد ، انتخاب دقیق سلاح ها می تواند منجر به پیروزی یا مرگ در میدان جنگ شود. زمین طی سال های گذشته شاهد جنگ های بی شماری بوده است و بیشترین تفاوت در نوع سلاح های به کار رفته در آنها بوده است.

قیچی رومی (Roman Scissor)

ویژگی‌های سلاح

طول: 45 سانتی متر

وزن: 2.3 کیلوگرم

ماده: فولاد محکم

سلاح های گلادیاتور رومی

قیچی رومی سلاحی نسبتاً غیرمعمول از روم باستان است که توسط گلادیاتورها مورد استفاده قرار می گرفت. اما مانند گلادیاتورها ، اطلاعات زیادی در مورد این سلاح در دست نیست. این سلاح دارای دو قسمت است ، یک قسمت طولانی که از بازوی گلادیاتور و قسمت انتهایی آن دارای تیغه ای به شکل هلال است. این ترکیب خاص سلاحی را تشکیل داد که در آن زمان بسیار محبوب بود. گلادیاتورها اغلب با گروهی از سربازان که زره هایی شبیه تور داشتند می جنگیدند ، بنابراین آنها از این سلاح برای سوراخ کردن و از بین بردن زره پوش حریف استفاده می کردند. از قسمت طولانی متصل به بازو نیز به عنوان سپر برای جلوگیری از حملات استفاده می شد. شکل و ماهیت این سلاح آن را چند منظوره و کشنده می کند و ضربات سخت و زخم های عمیقی به بدن دشمن وارد می کند.

شوریکن (Shuriken)

ویژگی‌های سلاح

طول: 13 تا 21 سانتی متر

وزن: 35 تا 150 گرم

ماده: فولاد محکم

سلاح های جنگجوی ژاپنی

شوریکن یک سلاح معروف ژاپنی است که در فرهنگ عامه به نام “ستاره نینجا” شناخته می شود. در واقع از این سلاح به عنوان سلاحی پنهان استفاده می شد. شورکین انواع مختلفی دارد و هورا شورکین معروف ترین آن است. این سلاح مانند یک ستاره با چندین لبه تیز است و در سبک های مختلف ساخته شده است. قسمتهای در معرض بدن دشمن ، مانند چشمها ، دستها و صورت ، در برابر شیوریکن آسیب پذیرتر هستند. سامورایی در هنگام حملات از شورکین استفاده می کرد. گویی یک شمشیر زن نامرئی شروع به جنگ کرده است!

باخ ناکا (Bagh Nakh)

ویژگی‌های سلاح

طول: چنگک اصلی 16 سانتی متر – تیغه های جانبی 4 سانتی متر

وزن: 56 گرم

ماده: فلز

سلاح های رزمندگان هندی

باخ ناکا ، به معنی “پنجه ببر” ، سلاحی به شکل پنجه از هند باستان است. این سلاح بر اساس پنجه گربه های بزرگ ساخته شده است. این دارای چهار تا پنج تیغه خمیده است که برای پاره کردن بدن دشمنان استفاده می شد. در طرفین سلاح دو سوراخ وجود دارد که انگشت شست و انگشت کوچک در آن قرار داده شده است ، به کاربر اجازه می دهد تا از سلاح به راحتی استفاده کند. باخ ناکا اغلب توسط مبارزان مراتی استفاده می شد و برای کشتن افضل خان ، یکی از سرداران معروف مغول مورد استفاده قرار می گرفت.

مادو (Madu)

ویژگی‌های سلاح

طول: 61 سانتی متر

وزن: 1.6 تا 6.3 کیلوگرم

ماده: فولاد

سلاح های رزمندگان هندی

مادو سلاح دیگری از هند باستان است که با نام مارو نیز شناخته می شود. این سلاح از شاخه های قوچی به نام “سیاهکل” ساخته شده و این شاخه ها در جهت مخالف متصل شده اند. علاوه بر این ، یک سپر در مرکز دفاع قرار داده شد. با گذشت سالها ، مواد این سلاح از شاخ به فولاد تغییر یافت. اعتقاد بر این است که این سلاح از هند جنوبی منشا گرفته و عمدتا به عنوان سلاحی دفاعی برای جلوگیری از حملات مورد استفاده قرار می گرفته است و البته شاخه ها برای حمله در حملات تهاجمی مورد استفاده قرار می گرفته اند.

هایپستیس (Hypaspist)

ویژگی‌های سلاح

طول: –

وزن: –

جنسیت: –

جنگجویان یونانی

برخلاف سایر موارد موجود در این لیست ، این سلاح نیست ، بلکه گروهی از نیروهای پیاده نظام نخبه و باتجربه هستند که در ارتش اسکندر بزرگ خدمت می کردند. Hypestis در یونانی به عنوان “سپربر” ترجمه می شود. هیپیستاها به قدرت ، چابکی و شجاعت شهرت داشتند و تعداد کمی از آنها به عنوان پادشاه پادشاه خدمت می کردند. فرضیه های کهنه سربازان به عنوان سپر نقره یا محافظ نقره شناخته می شدند و اگرچه سن آنها بالاتر بود ، اما به دلیل مهارت و تجربه در جنگ مورد احترام بودند.