ارتودنسی برای چه مواردی استفاده می شود؟
سلامت دهان و دندان دریچه‌ای به سلامت کلی شماست. هر فردی در طول زندگی خود ممکن است دچار مشکلات دهان و دندان مختلفی شود که برای این مشکلات، درمان‌های مختلف و متعددی وجود دارند. ارتودنسی یکی از این درمان‌ها است. کاربردارتودنسیدندان زیاد است. چرا که به عملکرد صحیح دندان‌ها، ایجاد لبخندی سالم، کمک به جویدن و صحبت کردن کمک می‌کند. تمیز کردن دندان‌های نامرتب سخت‌تر است و می‌تواند باعث ساییدگی مینای دندان شود. در درمان ارتودنسی از براکت‌ها استفاده می‌شود. براکت‌ها ابزارهای دندانپزشکی هستند که به اصلاح مشکلات دندان‌ها مانند شلوغی، کجی دندان‌ها یا دندان‌های خارج از تراز کمک می‌کنند. برکت‌ها در طول زمان، به آرامی دندان‌های شما را صاف و تراز می‌کنند تا یک لبخند زیبا و طبیعی داشته باشید. در این مقاله قصد داریم تا به کاربردارتودنسیدندان، چگونگی انجام و دیگر مسائل پیرامون آن بپردازیم.
ارتودنسی دندان چیست؟
نحوه قرار گرفتن دندان‌ها بر روی هم تاثیر بسزایی بر سلامت دهان و دندان افراد دارد. با بهبود نحوه برخورد دندان‌های بالا و پایین، می‌توان خطر ابتلا به بسیاری از مشکلات سلامت دهان، از جمله پوسیدگی، بیماری لثه و سایش بیش از حد (فرسایش) را کاهش داد. ارتودنسی، شاخه‌ای از دندانپزشکی است که بر تشخیص و درمان مشکلات و ناهنجاری‌های دندان (مال اکلوژن) تمرکز دارد. اصطلاح “ارتودنسی” از دو کلمه یونانی، “orthos” به معنای صاف یا صحیح و “dontics” به معنای دندان تشکیل شده است. بنابراین ارتودنسی عمل صاف کردن دندان‌های نامرتب یا مال اکلوژن را توصیف می‌کند. درمان ارتودنسی با استفاده از انواع مختلفی از براکت‌های شفاف، براکت‌های فلزی، براکت‌های سرامیکی، الاینر‌های متحرک شفاف و نگهدارنده انجام می‌شود. تراز غیر طبیعی دندان‌ها و فک‌ها بسیار شایع است. بنابراین، کاربردارتودنسیدندان در مدیریت موقعیت غیر طبیعی دندان‌ها، فک و صورت می‌باشد. درمان ارتودنسیدندان یک درمان سریع نیست و با توجه به شرایط دندان‌ها ممکن است تا کسب نتیجه دلخواه، بیش از دو سال زمان ببرد. در این زمان، تغییراتی در استخوان‌های فک، استخوان‌های صورت و شکل و محل قرارگیری دندان‌ها ایجاد می‌شود. این درمان حتما باید توسط متخصصین ارتودنسی و افراد مجرب انجام گیرد. درمان ارتودنسی دندان توسط کلینیک آرکا نیز انجام می‌شود. کلینیک دندانپزشکی آرکا، یکی از مجهزترین کلینیک‌های دندانپزشکی است که خدمات درمانی پیشرفته متنوعی من جمله درمان ارتودنسی را ارائه می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر، توصیه می‌شود به سایت این کلینیک به آدرس arkadent.com مراجعه کنید.
چرا باید درمان ارتودنسی انجام دهم؟
مزایا و کاربردارتودنسیدندان، اغلب فراتر از تغییرات فیزیکی آشکار و کمک به داشتن ظاهری زیبا است. این درمان علاوه بر اینکه یک راه عالی برای بهبود تصویر کلی فرد از خود است، به کاهش مشکلات سلامتی مرتبط با دندان‌ها یا فک نیز کمک می‌کند. دندان‌های کج یا مشکلات فک ممکن است به تمیز کردن نامناسب دندان‌ها منجر شود و منجر به پوسیدگی دندان و احتمالاً ایجاد بیماری‌های لثه یا از دست دادن کامل دندان شود که در این صورت فرد به پروتزدندان نیاز پیدا می‌کند. مشکلات ارتودنسی که درمان نمی‌شوند، می‌توانند منجر به مشکلات جویدن و هضم، اختلالات گفتاری و سایش غیرطبیعی سطوح دندان شوند. با گذشت زمان، فشار بیش از حد بر بافت لثه و استخوانی که دندان‌ها بر روی آن قرار دارند، می‌تواند بر مفاصل فک تأثیر بگذارد و منجر به مشکلاتی مانند سردرد یا درد صورت و گردن شود. عدم انجام درمان ارتودنسی منجر به مشکلات زیر می‌شود؛
مشکلات تنفسی یا بلع؛ تنفس دهانی می‌تواند منجر به خروپف و آپنه خواب شود.
کراس بایت؛ عدم انطباق دندان‌های فک بالا و پایین.
دیپ اوربایت؛ دندان‌های جلویی پایینی به بافت دندان‌های بالایی آسیب می‌زنند.
تغییر شکل صورت و دهان؛ بر رشد فک و موقعیت دندان‌ها تأثیر می‌گذارد.
اورجت (برآمدگی دندان‌های بالایی)؛ دندان‌های بالایی که بیش از حد طبیعی بیرون زده‌اند و با فک پایین هماهنگ نیستند.
فاصله بین دندان‌ها، معمولا بین دو دندان‌های جلویی فاصله وجود دارد.
مشکلات گفتار، جویدن یا گاز گرفتن؛ در نتیجه انسداد نامناسب و هم ترازی فک.
آندربایت (برآمدگی فک پایین)؛ فک پایین بلندتر از فک بالا است.
از چه سنی باید درمان ارتودنسی انجام دهم؟
انجمن ارتودنسی آمریکا توصیه می‌کند که کودکان حداکثر تا 7 سالگی ارزیابی ارتودنسی را انجام دهند. اگرچه درمان ارتودنسی در هر سنی قابل انجام است، اما درمان به موقع حداکثر سلامت دندان‌ها را تضمین می‌کند. براکت‌های ارتودنسی معمولاً در سنین نوجوانی اعمال می‌شوند و اکثر نوجوانان در سنین 10 تا 14 سالگی نیاز به درمان ارتودنسی دارند. هنگامی که کودک شما شروع به از دست دادن دندان‌های شیری و رشد دندان‌های کرد، وقت آن است که برای ارزیابی ارتودنسی به متخصص ارتودنسی مراجعه شود. معمولا زمانی که این اتفاق می‌افتد، اکثراً بچه‌ها حدوداً شش ساله هستند و باید حداکثر تا هفت سالگی به متخصص ارتودنسی مراجعه کنند.
درمان ارتودنسی برای چه کسانی مناسب است؟
درمان ارتودنسی برای هر فردی که از ناهماهنگی و نامرتبی دندان‌های خود رنج می‌برد، مناسب است. این درمان علاوه بر کمک به داشتن ظاهری زیبا، مشکلات جدی‌تر مربوط به سلامتی را نیز حل می‌کند. به طور کلی، درمان ارتودنسی برای هر فردی که از مشکلات زیر رنج می‌برد مناسب است؛
از دست دادن زودهنگام یا دیررس دندان‌های شیری، مشکلاتی در جویدن و یا گاز گرفتن، تنفس دهانی، دندان‌های شلوغ، نامناسب و نامرتب، جابجایی فک، فک بیرون زده، فرورفته و یا صدا دادن فک، مشکل در گفتار، گاز گرفتن گونه یا سقف دهان به هنگام صحبت کردن یا غذا خوردن، ساییدن یا فشردن دندان‌ها، ناتوانی در بستن راحت لب‌ها، دندان‌های بیرون زده، دندان‌هایی که به صورت غیر طبیعی به هم می‌رسند یا اصلا به هم نمی‌رسند و عدم تعادل یا عدم تقارن صورت.
headgear چیست؟
headgear یا هدگیر، یک وسیله ارتودنسی است که برای اصلاح دندان و حمایت از تراز و رشد مناسب فک استفاده می‌شود. هدگیر معمولا برای کودکانی که استخوان‌های فک آنها هنوز در حال رشد است توصیه می‌شود. بر خلاف براکت‌ها، هدگیر در خارج از دهان قرار گرفته می‌شود. هدگیر ارتودنسی اغلب با یک یا تعدادی بند در اطراف سر یا گردن فرد قرار گرفته و به سر او متصل می‌شود که در این صورت نیرویی به دهان و فک بیمار منتقل می‌شود. هدگیر با ایجاد نیروی کششی در قسمت جلویی دندان‌ها، منجر به کنترل سرعت رشد فک می‌شود. به عبارت بهتر، هدگیر دندان‌های عقبی را ثابت نگه داشته و دندان‌های جلویی را به حرکت در‌می‌آورد.
ارتودنسی شامل چه چیزهایی است؟
به طور کلی، درمان ارتودنسی شامل سه مرحله است:
1. مرحله برنامه ریزی که اولین جلسات مراجعه به دندانپزشک را شامل شده و مواردی چون ارزیابی تاریخچه پزشکی و دندانپزشکی، قالب‌گیری دندان‌های فرد و عکس‌برداری از صورت و دهان فرد انجام می‌شوند. پس از برنامه‌ریزی دقیق، متخصص ارتودنسی براکت‌ها را طراحی و اعمال می‌کند.
2. مرحله درمان فعال که شامل مراجعه منظم به متخصص ارتودنسی برای بررسی مداوم بریس‌ها و روند درمان و پیروی از الزامات درمانی خاص برای اطمینان از درمان موفقیت‌آمیز است.
۳. و مرحله پایانی که در آن، هنگامی که درمان کامل شد، براکت‌ها برداشته شده و پس از آن برای ثابت نگه داشتن وضعیت دندان‌ها و فک بیمار، از نگهدارنده دندان استفاده می‌شود. معمولاً این نگهدارنده‌ها قابل جابجایی هستند و در صورت استفاده از دستورالعمل‌ها، به حفظ تغییرات ایجاد شده بر روی دندان‌های بیمار کمک می‌کنند.
